sadece bedenlerimizi değil
ruhlarımızı bile esir ettiler
ne bu esaretten kaçabiliriz
ne de cesurca çıkarabiliriz

kuyunun dibine sır tutmuş huyu


zaman nehrine akar gidişleri
bakirlerin yalan beyaz dişleri
karardıkça gerçeklerin düşleri
kapalı kapılar ardında gülüşleri

ve ruhları kan dolar zehirdi suyu


ne zaman acımızı yutkunsak
tenhalaşır yürekten kelimeler

som hüzün uykusuz sabahı eşer
gün güneşi unutur
unutur sesimizi düşler
unutur gülmeyi mutlu gülüşler


çiçek kuruyacak kelebek susacak
içim içim emilen süt kan kusacak
illa zulüm ve sonra yol karışacak
yalan geceler kalabalıklaşacak

ve bir çocuk karanlıktan koşacak


iki dağın arasında ırmak sesi
tam orta da kızıl ağaç gölgesi
su sızmasın y/aramızdan istedim
çatık kaşlar yay germenin hevesi

sanki ok fırlayıp değecek arşa boyu


kan akmaz mı sandın vurulan candan
can çıkmaz mı sevdadan
ah be ölüm
hayat sona ermeden git sayfadan


bunu hiç kimse anlamayacak
illa gün/eş
sonra bulut ağlayacak
bu hile
arap saçı bir çile
çözümsüz bir bilmece
arza binlerce sual yağacak
her cevaba yüreğimiz kanacak
kalu beladan kalma ruhlarımız yanacak