S/akla beni !! YÂR...

Havf ve reca vakti!!

S/akla beni !! YÂR(celle celaluhu)!!

Rüzgarla sarmaş dolaş vâveylâ kaparken karanlık geceden…!!

Kar tanelerine düşer bi çare soluğumun resmi
Korku diyarlarından en derinden bir yel gelir….
Bulur!!

Alır….!!

Götürür….!!!

Koparır….!!

Vakitsiz beni benden !beni eneden! …
umut ile boyun büker hüznüm gecenin karşısında
çözülünce sözlerimin gizemi y/ârdan yana….y/ârsızlığıma inat…

Korku diyarlarından bir yel alır beni…….
umut ile boyun büker hüznüm…
savurur tüm y/ârsızlığımı eyvahlarımı
Af makamına………

Taşırken tüm umutları ayaz yemiş yüreğimde
kardelen misali…

Asıl hüner “”O””nsuz sarf edilen her heceyi
Şikayet etmekmiş geceye….

Umut ile boyun büker hüznüm

S/akla beni !! yâr!!
Yüzüm kapkara bir dilenciğim…

Eyvahlara dolanmış dilim…

S/akla beni !! yâr!!

af yazılımıdır dilekçemde….

andolsun kuşluk vaktine.
Ve sükûna erdiğinde geceye ki,
Rabbin seni bırakmadı ve darılmadı.(duhâ /1,2,3)

Havf ve reca vakti: Korku ile Ümit........