Hepimizde vardır eskiye özlem,
Biz böyle değildik dersin eskiden.
Geriye çekilip yapınca gözlem,
İnsanda insandı dersin eskiden.

Adetti dostuna hâl hatır sormak,
Şimdi hep tersine akıyor ırmak,
Bir kem bakış ile kalbini kırmak,
Olmazdı azizim dersin eskiden.

"Sus küçüğün laf büyüğün" olurdu,
Bir toplumda kabul görmek onurdu,
Söylenen söz gediğine konurdu,
Adab-ı muaşeret dersin eskiden.

Yaşça büyük biri gelse mekana,
Kalkıp yer verirdik saygıyla ona,
Kusur edilmezdi minnet’ten yana,
Düğme iliklerdik dersin eskiden.

Küçükten büyüğe var idi saygı,
Yarın ne olacak duyulan kaygı,
Çul oldu altına serilen yaygı,
Yünden halı vardı dersin eskiden.

Bardak yoktu su içerdik testiden,
Çoluk çocuk pilav yerdik tepsiden,
Nasıl güzel ses çıkardı sipsiden,
Zurna peşrev çalmaz dersin eskiden.

Velhasılı rağbet şimdi eskiye,
Gitmez oldu artık kimse kimseye,
Şaklabanlar çıkar oldu kürsüye,
Edep haya vardı dersin eskiden.
23.12.2021