Ağır adımlarla yürüdü
Yağmur yağıyordu
İnceden inceden
Islandığı nın farkında değildi
Zor geldi kaldığı mekana
Büyük bir bahçe içindeydi
Büyükçe bir bina
kapıda bekçi
Ser bir dille
Yine neredesin
Saati bilmiyor musun
Üstelik yağmurda yağıyor
Diye ser konuşacaktı ki
Bir hemşire gelip
Tamam ben geldim
Gidelim canım
Bak çok ıslanmışsın
Diye odasına çıkardı
Yardım edip üstünü değişirdi
Islak saçlarını taradı
Haydı gel yemek zamanı
Geçiyor neredeyse
Arkadaşların bekliyor seni
Onlarda yemedi sensiz
Yüzünde zoraki bir gülümseme
Unuttum zaman
Orası öyle güzel ki
Ayrılmak istemiyor canım
Biliyorum ama bak
Çok korkuyorum
Sana bir şey olacak diye
İyi değilsin
Şekerin tansiyonun var
Birazcık ta kalbin atıyor
Biliyorsun değil mi
Gidersen yalnız gitme
Ne olur sana
Arkadaşlık edecekler var
Yok ben yalnızlığı seviyorum
Neyse sonra konuşuruz
Gidelim şimdi önce yemek
Arkadaşlarını daha fazla bekletme
Yemek salonuna gelince
Herkes merakla
Nerede kaldın
Çok merak ettik seni dediler
Zoraki gülümsedi
Özür dilerim bir daha olmaz
Sizi çok seviyorum dostlarım
AYŞE KARAN
DEVAM EDECEK