Güneş yavaş yavaş
Kayboluyordu
Kızıllaşmıştı ufuklar
Sanki yanar gibi
Dağlara vurmuş
Günün son ışıkları
Gök kuşağının
Yedi rengi sanki
Moru kırmızısı
Sarısı mavisi
Öyle güzel bir tablo ki
Anlatılmaz
Görmek lazım
Deniz ise bir başka
Günün son ışıkları
Parlıyordu sularda
Elmaslar gibi
Kırık dalgalar
Geliyor nazlı nazlı
Kumlara konduruyor
Son buseleri
Martılar çığlık çığlığa
Dönüyor yuvalarına
Güneş giderken
Başka illere
İlk yıldız çıkıyor
Kaçamak bulutlar
Arasından solgunca
Kararmış bulutlar
Sanki ağlayacak gibi
Derken başladılar
Düşmeye göz yaşları
Deniz ve bulutların
Göz yaşları
Anlatılmaz güzeldi
Yaşlı kadın
Bakarak bu güzelliğe
Bulutlarda ağladı
Ayni benim gibi
Sanki giden güneşe
Ah dedi
Bu günde akşam oldu
Sarıldı mantosuna
Kalktı ayağa
Doyamıyordu
Bu manzaraya
Her gün burada idi
Bazen sert esen rüzgar
Bazen tatlı meltemi
Bazende işe böyle
Bulutların göz yaşlarını
Seyrederek
Geçiyordu günleri
Gözünden bir kaç damla yaş
Karışı yağmura
Dudağında
Bir kaç cümle
Bu günde akşam oldu
AYŞE KARAN