0
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
421
Okunma
İnsanlığımdan Utanırken
Kimi denizde yakamoz olur.
Bazen kendi benliğinde kaybolur.
Kiminin yüreğine aşk fısıldar.
Kimi ise vahalar da kaybolur.
Kimi arabasına almış.
Aşkı ile kucak kucağa,
Bazi garipler ise,
Ekmek peşinde.
Ev kirası gelmiş,kime ne,
Bari balıklara yem versene.
İnsanları tanıdık ça,
Hayvan olasım geliyor.
En azından onlar,
İnsancıl davranıyor.
İnsana değer ver,
Canını almak istiyor.
Azıcık sev bir hayvanı,
Bak gör seni nasıl seviyor,
Tanıyor…
M. Şeref yalnızlıkların şairi
23 Temmuz 2013 Gaziantep
