Ömrü bitirdik; şimdi daha yakın bahçemde mezar
Ekini derdik, göveri savurduk gün inerken
Çok erken farıdı güller, zaman çeliğini bilerken
Anımsattı eski rüyalar... girdaplarda hoşça kal derken.

Taze ömrümde hülyalar hatırlattı mihrabı
İhtiyarsın ihtiyar, sorma babalık benden birkaç yaş farkı
Kim giydirecek bilmem nakış’ı yok ihramı
Ne güzeldi, ne güzeldi, kırk yıl önce bir akşamüstü o asude şarkı.

Kırk yıl sonra Ayaklarımızda merdivenlere ağırdan ağıra küstü
Çayını demliyor malağı güzel şiir yazdığım kadın
Şimdi mezar ve Tanrı bize inanıyorum ki daha çok yakın
Yoksa İçi domur domur küf bağlamış içi boş salkım mı?

Ne kadar ihtiyarlasam da, gönlüm cağla yeşilim
Sana doyum olmuyor, sensizde yaşanmıyor hayatım.
Aşk farazi, cennet ve cehennem ruhumu devşirir.
Güreşe doymuşum yorgun düştü atlarım, sustumu aklım.