Sevgi, sevda denen, şu asil duygu
Gizliden yakarmış, ben bilemedim
Sararken ruhumu, bitmeyen kaygı
Gözden yaş akarmış, ben bilemedim

Ayrılık rüzgarı, eserken kara
Bütün yarınımı, hep soktu zora
Özlem çiçekleri, dönerken kora
Çok kötü kokarmış, ben bilemedim

Ben iyi anladım, yalnız kalınca
Gönül hülyalara, böyle dalınca
Her gün elem, her gün keder, olunca
Sevenler bıkarmış, ben bilemedim

Acı çektirirse, sevda bu değil
Gerçek sevda varsa, önünde eğil
Bir gara gözlüye, verirse meğil
Sevdalık çekermiş, ben bilemedim

Sevdiği insanı, korur övermiş
Onlar ki sevdiğin, candan severmiş
Kötüye çatanlar, dizin dövermiş
Hep haksız çıkarmış, ben bilemedim

Alışır zamanla, elem, kedere
Aldırmaz yok olan, emek, hedere
Razıdır elbette, kötü kadere
Boyun da bükermiş, ben bilemedim

Derim ki şimdi ben, çektiğin yeter
O mutlu günlerin, gözünde tüter
Lüzumsuz olursa, beterden beter
Dişini sıkarmış, ben bilemedim

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ