Kolay alırız diyerek geldiler Antep kapısına
Nereden bileceklerdi hepsi uğrayacak bozguna
Dikiliverdi Şahin Ağa korkmadan karşılarına
Giremezsiniz dedi beni çiğnemeden bu topraklara.

Süngülediler hiç acımadan Şahin Bey’imizi
Girdiler zafer nidalarıyla Fransız’ı İngiliz’i
Yaktı, yıktı duman ettiler güzel memleketimizi
Göreceğiz dediler beyaz bayrak dikilmiş Antep kalenizi.

Hiç olur mu Allah korkusu elin gavurunda
Uzattı namahrem elini Kamil’imin anasına
İndirmek istedi peçesini utanmaz, hayasızca
Kol gezdi ırz, namus düşmanları Antep sokaklarında.

Analar, bacılar, ağalar çıktılar cepheye
Vurun Antepliler namus günüdür, gerek yok beklemeye
Çok ihtiyaç vardı silaha, tüfeğe, cephaneye
Can dayanır mı on bir ay süren bu harbe.

Açlık, yokluk, sefalet hepsi geldi başa
Düşmanın kalbi sanki döndü taşa
Ne yiğitler düştü toprağa vatan uğruna
6317 şehidin ruhları yükseldi arşa.

Atamızın lütfuna mazhar olmuş bu şehre
Boşuna verilmedi Gazilik Unvanı Antep’e
Kahramanlık misalidir yedi düvele ibretle
Yitip giden canlara sevgi, saygı ve rahmetle.

Tüm Dünya bilmeli Antep’linin müdafaasını
Kutsal bilir vatan toprağının her bir karışını
Silahşor olur karşısında görünce düşmanını
Mevla’m yaşatmasın kimseye vatan, evlat acısını.