Gözümde devleşen ulu çınardın
Gölgende yaşamak huzur verirdi
Kar yağsa yüreğin merhem banardın
Umutların güneş buzdu erirdi.

Kara bulut çöktü fırtına koptu
Sere serpe yere devrildi gövden
Şimşeğin alevi alnından öptü
Göçüyordu tarih eşikten evden.

Ey matemin hüznü ey öten baykuş!
Ocak kutlu ocak hiç sönmeyecek
Doldur kanatların közlenirsin huş
Ant içen sözünden, uç! Dönmeyecek.

Yağmurla yıkandı masum düşlerim
Yutkunarak içtim tuzdandı aşım
Yükte hafif beden ağır yaşlarım
Sevdayla taşıdım eğilmez başım.

İlkbahar olmadı senden sonrası
Basamaklar sırat süre almadım
Musalladan kalan mevsim yarası
Mert alnına leke kara çalmadım.

Koşturdum şanını tahtından öte
Hayırlı dualar ismini andım
Coşturdum kanımı şahından tüte
Güneşli semalar doğuran tandın.

Cennet ırmakları komşu meleğin
Bilirim dünyada yüzün gülmedi
Kına yakmasa da yazgı feleğin
Kırdım çemberini hüznüm almadı.