ELLERİ BAĞLANAN BEN

Elleri bağlanan ben
Sizinleyim sizinleydim eskiden
Adalet beklentisi vardı
Uykusu ağır mı ağırdı
Çağ merhamet yoksunu çağdı

Sesinden bıçaklanan adam
Aşkla sabıkalı olan
Ve melek rüyada görünür ona
Ve bıçağı gizleyen adam
Bıçakla gezinen ve gizlenen adam
İbraaaahiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmmm

İsmail bunu nerden bildi
Ölümle baş başa dirim
Bir dirilişe gebe her ölüm
Bir dünyayı öldürdün insan öldürdünse

Ve düşündüm orduyu bütün gece
Ben ne olacağım mızraklar kargılar arasında
Her ok bana atılır
Uzun sürmez umarım

Bu ateş yanmıyordu İbrahim
Kabilden beri
Ben o ateşlere yananım
O ateşler ateş değil İbrahim
O ateşler gül bahçesi

Çok eskiden hayra bağlanan bir olay
Yeniden depreşecek
Ateşler yanacak güller derilecek
Karınca su taşıyacak

Ahmet KEMAL