4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1508
Okunma
Ağıt, figân, ah kopar; sine vâh edip yanar.
Hem damar üşür hem can közlü buz olur her gün.
Lâl olur betik, lisân; kalp pınarı dert sarar
Gölgem seyyhâken dünde zehri gül yağar her gün.
Belki yeni ve taze henüz gülmüş yapraksın!
Belki yazgı mührüsün; kader, mahşer, nasipsin!
Belki hayat busesi, ömür saçan vatansın!
Bilki özde sılasın; ışık, bir ses, nefessin!
Poyrâz, boran... unuttum zulüm olsan vatansın.
En ağır cezam olsan; dostun merhâmetisin,
Kan salıp ölüm sunsan; nûrsun, cansın, baharsın.
Cevâpsız sorgu olsan; cennetin güzelisin.
Masmavi heyecansın, mercanın ezelisin.
Bembeyâz sayfa isen nârı söndürmelisin.
Bundan sonra bendesin, sanma ki can halisin!
Sen de ben olup sonra beni öldürmelisin.
Yılmaz Helimergin
Cevap Yaz