Hilal kaşa mühür açmış gözlerin
Pembeli yanağın alını sevdim.
Konuşurken damlar tatlı sözlerin
Ağzından dökülen balını sevdim.

Senin sevdan, kalbim gönlüm özümde
Duman duman tüter yürek közümde
Sen bir ‘gül’sün benim gözümde
Seni açan gülün dalını sevdim.

Ben seni sevmişim seni bilemem
Eğer sevmiyorsan daha gülemem
Sevmeni beklerim aksi dilemem
Baktığın papatya falını sevdim.

Her seven ister ki yârle bir olsun
Engel olan göze topraklar dolsun
Kötü niyetlinin benzi hep solsun
Bekleyip durduğum yolunu sevdim.

Her nereye baksam görürüm seni
Yüzün bir dolunay mest eder beni
Zülfün sanki bulut kapatır teni
Saçını düzleyen elini sevdim.

Selvi boylum neden nazlı bakarsın
Bakışınla nasıl, yürek yakarsın
Yaklaşınca miski amber kokarsın
Kokunu getiren yelini sevdim.

Sen benim gülümsün ben ise bülbül
Sana hayran oldum ey açılan gül
N’olur esirgeme bir defacık gül
Gül şehri denilen ilini sevdim.

Aşk böyledir işte yaşamak gerek
O nazlı yâr için canları verek
Sunmak için ona gülleri derek
Bana Behlül diyen dilinisevdim.

11.12.2021
Bu şiir, Hece Hece AKSED’ce programında
açılan ayak üzerine yazılmıştır.