Boşlukta Zaman

göğsünde bilinç taşıdığından beri insan, kendisi ile boşlukları arasında bir bağ kurmuştur. yalnızlığı tetikleyen büyük bir metamorfoz izinde keskin bir bıçak yara, içinde saklandığı aralık, yüreğine ses ulayan kalabalık "ben bir başkasıdır" kaybedip arandığın.

ömür döven, bir kırbaç gibi doygunluk. yaşanan acı ağzı büyük ölümlerle savaşmaktadır. saniyelerle koşturan saatler yanında cesaret. ıslığıyla yola koyulmak bu olsa gerek. nasıl olsa oyunlar hep aynı sahnelerde eşgüdümlü kuralsız oyuncak.

insan bu, kalabalıklarda da boşlukları belirleyen, adını yalnızlık dolduracak. "hafif acılar konuşabilir ama derin acılar dilsizdir" tamam sustur beni dinliyordur raks eden boğuntu, hep bu boşluk denen hüzün rengine boyayacak asıl delilik, gerçeğiyle buluşan öngörüde bu garabet.

var ile yok arasında uydurulmuş bir gerekçe, galat-ı meşhur zamanları kim bilecek. nasıl olsa yaşatacak kayıt tutageldiği modern yığınakta, düşünce hep yeni bir töz getirecek. cendek gibi gerçeğini sürükleyen tarih bu uzamda devridaim edecek.

   Arthur Rimbaud
Seneca

İlkay Coşkun
11.12.2021