0
Yorum
8
Beğeni
0,0
Puan
485
Okunma
Her bir kolum,ayağım ve görünmeyen kanadım dalga dalga.
Göç eden kuşlar misali bir telaş ne yapacağımı bilmiyorum.
Rüzgarın aktığı yöne gitmeliyim yoksa sıcaktan kavrulurum.
Bu kaos ve karmaşa içinde yaşamak istemiyorum ama mecburum.
Neden insanlar sessiz ve fikirler çürük.
Doğa vahşi olsada fikirleri sağlam.
Doğal seleksiyonun bile bir yaşayış felsefesi var.
Biz nereye gittiğini bilen kuşlar kadar bile olamıyoruz.
Bizim yüceliğimiz insan olmamız hiçbir şeye yaramıyor.
İnsan gibi yaşamıyoruz insan gibi öğrenmiyoruz ve hatta insan olmayı haketmiyoruz.
Boşluğa bakan koyun gibi her an kırpılmaya hazırız beynimiz yok sanki.
Eceline susamış koyunlarız bizler kasapların kesmeyi beklediği.
