Yağmur

Çisil çisil yağıyor yine yağmur
Yağmurun ardında kalan,
Bir dağ gibi yükselen çamur
Yine de aldırmıyor kimse çamura
Sevinçle kalkıyor başlar semaya
Ve dudaklardan dökülüyor bir dua
Şükürler olsun yüce Rahman’a

Bırakmadı âdemoğlunu bir başına
Oysa insan isyan etti her an Allah’a
Ne geldiyse bu dünyada başına
Ondan bildi, yeri geldi onu hayatından sildi

İşte yanılmıştı bir kere daha âdemoğlu
Onca nasihatla gelmedi aklı başına
Oysa bir musibet yetti zavallıya

Özlem duyulan yeri yurdu yıkan yağmurdu
Nice canlı aylardır ona hasret duyardı
Kırıp dökse de evi, bacayı ve hatta yurdu
Canı yansa da aldırmadı giden kayıplara
O olmasa zaten bırakıp gidecekti her şeyi
Şimdi öğrenmişti bu hayatta bir şeyi
Can çıkmayınca bedenden
Umut kesilmezmiş verenden

Ey yağmur! Sen nelere kadirsin.
Varlığın berekettir, nefestir
Yokluğun, cümle âleme eziyettir.
Esirgeme varlığını bizden
Oluk oluk düş penceremizden
Kendimizden geçelim sevincimizden…

NECATİ DİLEK