Yazar böyle tarif eder şiir ve romanı..
Umutların tükenip bittiği anda şiirler tek sığınağımız,
kalem ise tek dert ortağı,sırdaşımız olur der.
Bembeyaz kâğıda sitem dolu yüreğinden sızan imgeleri, kifâyetsiz kelimeleri sıralar.
Sanki muhatabı karşısında imiş gibi içinde ki olan tüm diyemediklerini,hatta demeye
cesaret bile edemediklerini başlar böyle mısralara dökmeye ...
Lâkin bazı istisnalar ne yazık ki bizlerin hem morelini bozuyor,
hem de sukutu hayale uğratıyor.
Dün LOKANTACI İrfan Ağabeyin öldüğünü duydum,üzüldüm..Mert bir insandı.Güzel Alacamızın hayırsever esnaflarından renkli bir kişiliği vardı..Allah gani gani Rahmet eylesin
Şair ruhunu ve şiir becerisiyle duygularını olduğu gibi böyle,mısra ve satırlara yansıtıyor işte..
Oysa içimizde ki yangınlar öyle büyüktür ki,yanmasa dahi içten içe eritir insanı.,
Duyarlı yüreğini,kalemini,kelamını yürekten tebrik ediyor
Güzel şiirlerinin devamını diliyoruz.

Pir Sultanlar gibi götürün dar’a
Zalimler yaşasın ölsün fukara
Zaten hep yek geldi attığım zar’a
Eski Mert insanlar kalmadı gayri

Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
KOCAELİ