5
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
366
Okunma
Gecenin karanlığını, örtün üstüme.
Usandım dünyanın, yalanlarından.
Çileler, dertler artık, yetti canıma.
Usandım şu sinsi, yılanlarından.
Kime can dedimse hep, canımı yaktı.
Gözümden yaş yerine, kızıl kan aktı.
En yakın dostlarımsa, canıma yetti.
Usandım yalancı, dost sözlerinden.
Alıp şu başımı, gitsem diyorum.
Kendimi çöllere, atsam diyorum.
Tenimi dağlara, vursam diyorum.
Usandım dünyanın, kurallarından.
Ne yapsam çare yok, Hakka yöneldim.
Vefasız dostları’ da, kalbimden sildim.
Bir gül gibi açmadan, dalımda soldum.
Usandım yalancı, baharlarında.
Muhlis SÜNBÜLCÜ.
5.0
100% (6)