Firuze gül yüzlü Ötüken kızı
Hâlâ kıvrık mıdır gamzeli yanak
Mütebessim ceylan gönül hırsızı
Bu gece nefesim rüzgâra dudak

Firuze gün ay’a ay yıla döndü
Bekledim bekledim gelmedi haber
Şarkımız bir hüzzâm fâsıla döndü
Ne canda can kaldı ne gözlerde fer

Firuze baharın fecrinde sızı
Belirip belirip kaybolman niye
Sanki kaf dağının ikbâl yıldızı
Her isimde sensin aşkı himâye

Firuze gecemde beliren ışık
Ses telim kurudu ve hâlâ yoksun
Ah solgun menekşe biçâre âşık
Bir bilsen ruhumda ne kadar çoksun

Firuze kalbimin titreyen sesi
Belkıs kokulu mu busenin rengi
Mâhzun sarayımın tek melikesi
Yetmez mi aylardır hasretin cengi

Firuze hayâlin belirmelidir
Bu sokakta bitsin hasret savaşı
Sensiz hakikâtim delirmelidir
Gölgenle süslensin kaldırım taşı

Firuze ifade edilmez merâm
Anladın bilirsin anlayacaksın
Eğer daha fazla kanarsa yaram
Emin ol ardımdan ağlayacaksın

Firuze ruhumun zümrüt dehlizi
Gez dolaş kimsesiz sokaklarında
Senden başka yoktur kimsenin izi
Mâhkûm et ismimi dudaklarında

Firuze adını semâya yazdım
Söylesene ne gün bitecek firâk
Eğer ki diyorsan bu aşktan bezdim
Ger hüzün yayını okunu bırak

Firuze sükûtun ıslık çalmalı
O okla yerlere serilmeliyim
Özge bir yalnızlık yükü olmalı
Makberî’ce tekrar dirilmeliyim

______Makberî