Bilir misin sevgili, aşkta ki şu gizemi
Aşkla yanmayan ateş, yanar, karanlıktadır
Anlamak öyle zor ki, Evren’de şu nizamı
Eğer güneşi yoksa, döner, karanlıktadır

Gündüzleri Dünyaya, ısı salıp, yanarken
Galaksimiz için de, gezegenler dönerken
Bazı yıldızlar yanıp, bazıları sönerken
Işık görenler star, söner, karanlıktadır

Dile gelen sözcüğü, söylemek kaloy oysa
Mutluluk ya da acı, ağır dert olup koysa
Yaşanmışlık seninle, canan arasındaysa
Anlatılmayan anı, kanar, karanlıktadır

Hissedemezsin ki, sana koku da salsa
Göremezsen, sen onu, yıllarca orda kalsa
Sevdalar la yüklenmiş, ateş böceği olsa
Gelip senin gönlüne, konar, karanlıktadır

Canan ile yaşanan, yerdir sevda ülkemiz
Huzur ve mutluluktur, elbette ki ilkemiz
Öyle duygular vardır katıksız saf ve temiz
Kalpte derinliklere, iner, karanlıktadır

Arada, bir de, olsa, karşıma çıkar biri
Bizlere hava basar, katlederken şiiri
Söz mimarı, mühendis, benim gibi şairi
Kendini bir şey sanıp, sınar, karanlıktadır

Lüzumsuz, gereksizdir, hele bakın sözlükten
Bana benzeyen zordur, yakınırım azlıktan
Gönülleri kararmış, nur ve ışıksızlıktan
İyilik, vicdan, sevgi, siner, karanlıktadır

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

NOT: İşte size DERİNLİĞİ olan bir şiir. Şiir okumak isteyen buyursun.