NOSTALJİ

Bugünkü gibi değildi eskiden...
Şimdi birşeyler eksik acaba neden?..
Ümitlerimizdi yıllar önce ekmeğimiz...
Paylaştıkça çoğalırdı sevinçlerimiz...
Tek kanallı televizyondu akşam zevkimiz...
Misafir odası vardı, yasaktı, girilmezdi...
Cumartesi kahvaltısıydı bazen eğlencemiz...
Fazlaca kıyafetlerimiz ve oyuncaklarımız yoktu belki...
Ama oyunlarımız vardı her mevsim farklı ve güzeldi.
Mahalle aralarında özgürce koşuşturmaydı evden uzaklaşmamız...
Sahil veya caddede yürüyüştü en büyük heyecanımız...
Rahmetli Bakkal Ekrem amcaydı , belki de tek AVM’miz...
Haftasonu içme suyu bidonlarıyla Küçük Çamlıcaydı istikametimiz...
Okulda curcuna şeklinde oynardık, at kestaneseydi bazen tek topumuz...
Ama o zamanlar hep umut yüklüydü gönüllerimiz, geleceğimiz...
Ve herkese karşı sevgiyle dopdoluydu daima yüreklerimiz...