1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
428
Okunma
Anlaşılmaz kelimelerin uzağında
Bir karıncanın gülüşünü gördüm
Obur doymaz bilmez fil ordularında
Açlığın nefesini denize üfürdüm.
En uzak nedir diye sorarsanız bana
Bir adım sonrasına ben sürgünüm
Karışmış can bir damla gözyaşı kana
doğru ile eğrinin eksenine sürüldüm
Kıyıdan köşeden kaçandan yoruldum
Tiksindim dünyanın yarasa bakışından
Güller çiçekler vardı desenizde bana
Ben inandığıma büründüm...
5.0
100% (3)
Cevap Yaz