Bir derviş misâli çıksam dağlara
Dağlar sedâ verip seslense bana
Varıp suâl etsem bahçe bağlara
Lale sümbül görüp süslense bana

Konuşsam sazımla sine zâr ile
Yer gök inilese intizâr ile
Sabra boyun eğsem itibâr ile
Kurt kuş selam ile yaslansa bana

Ümidim kalmadı kullara kulda
Adım gezer oldu her kıyl u kâlde
Dilerim Mevla’dan ol şeb-i yeldâ
Lütf-u muhabbetle uslansa bana

Abdestimi alıp şükür suyundan
isterim geçeyim vuslat huyundan
Olur mu sermâyem nusret payından
Ne çıkarki ömür hırslansa bana

El verip erenler tutsa elimi
Kırklar hikmet ile bükse belimi
Yâd yaban diyorken âşîk deli mi
Nefis gözlerimde puslansa bana

Dönmezem yolumdan vursa zemheri
Kavli ikrâr ettim ezelden beri
Bir garip yolcudur ozan Makberî
Korkmam felek kinle terslense bana

_________Makberî

şeb-i yeldâ= yılın en uzun gecesi
kıyl u kâl= dedikodu