Öz’düm ben, bu ben miyim?
Saftım ben, kirlenmemiş..

Doğduğum gün kalıplara soktunuz
İsim koydunuz, kalıplaştırdınız
Dişi, erkek yoktu özde.
Doğduğum gün dünyamı ikiye böldünüz bile.

Öz’düm ben, bu ben miyim?
Saftım ben, kirlenmemiş..

Sınırlar yok ki bütünde
Siz çizmedinizmi sınırları, savaşarak dünyanıza,
Kendinize ve sizden diye o çok sevdiğiniz çocuklarınıza.
Siz yaratmadınızmı silahları,
Şimdi savaşa hayır diyenler?

Siz istemedinizmi sınıf farkını,
Kimsede yokken sizde olsun isteyenler?

Ya toplum için yaşayan büyük çoğunluk,
Mutlu musunuz gerçekten hayatınızdan,hayat sizin bile değilken?

Öz’düm ben, bu ben miyim?
Saftım ben, kirlenmemiş..

Şimdi....
Kurallarınıza uyuyor gibi gözüküp
Kendi kurallarıma göre yaşıyorum.
Yol bu,
BENİM yolum bu..

Kurallarınıza bir gün dahi uymasam,
Deli dersiniz,
Hep yaptığınız gibi,
Yargılamayı seversiniz.
Birde en çok,
Sıfatlardan oluşmuş kalıplarla yaşamayı.

Öz’düm ben, bu ben miyim?
Saftım ben, kirlenmemiş..

Öylece bıraksaydınız beni,
Sevgi verseydiniz sade.
Öğretmeseydiniz ne coğrafya, ne din
Haritaların kanla,
Dinlerin ise en büyük savaşlar çıkardığını
Hiç duymasaydım keşke.
Bir olan o yüce Tanrı’yı paylaşamayanlar!

Adil olan vicdanın yanında,
Mutlu olabilmeyi ve mutlu edebilmeyi öğretseydiniz
Yüce sevginizin yanında.
Sevgiyi zaten öğrenirdim sevginizden.

Tüm kurallarınızda yaşarken
Çok zor öğrendim be..
.........................

Öz’düm ben, bu ben miyim?
Saftım ben, kirlenmemiş..

16/08/08
Y.Alpay