Hürriyet!.. Anlamı, değeri ve kullanılması, kişiye göre değişen.. insanların en tabii hakkı iken, bedeli çoğu defa kanla ödenen.. eğer, şartları oluşmamış ise hiçbir anlam da ifade etmeyen.. kazandıkça, kaybedilen.. kaybettikçe, aranılan.. arandıkça da kan isteyen, insanın ve insanlığın ortak değeri!.. (Mİ?!!)

H Ü R R İ Y E T İ N - B E D E L İ…

ŞİİR NO: 64 - 10-12-2008

İnsanlar, bir zamanlar; bir kula, köle idi,
Bedenler, köle; fakat, fikirler özgür idi…

Gün geldi, Hürriyeti tattılar.. damla, damla,
Bu hakkın bedelini, ödediler.. hep kan’la..

İnsanlar; hür olunca, buna pek çok şaştılar,
Birbirini azdırıp, sonra “HADDİ AŞTILAR!..”

Emr-i ilâhi’den, git-gide uzaklaştılar,
Dümdüz yolu bırakıp, çapraza dolaştılar…

Herkes, her şey serbestti; bu, ne çok hoş bir zevkdi,
Mahlûk, düştü boşluğa; çünkü, Halîk’e tersdi…

Yeni yollar buldular, adına “İZM!” dediler,
İzm’leri hep ZIT’dı, birbirlerini yediler…

Fikirler özgür, lâkin; fertler, köle kaldılar,
İzm’lerini çok sevip, sonra ona taptılar…

Sonunda, RAB; bu diye, Şeytan’a sarıldılar,
Şeytan kaçtı onlardan, yarı yolda kaldılar...

Her bir şey(!) oldular da, bir tek şey olmadılar,
Kul’a, KUL oldular da; RABB’e, kul olmadılar...
11-10-1985 SAAT: 05:15 Konak/İZMİR.
Mürsel Münevveroğlu ([email protected])