Her derdinin dermanı şu garip gönlüm idi
Bana sırtını dönüp elde aradın Zeynep..
Toprağın çiçek açtı üstüne rahmet indi
Yine gittin huzuru yelde aradın Zeynep..



Ömrümü yollarına bin kere sermiş iken
Sevda kokan gülleri bağında dermiş iken
Ben sana mutluluğu kalbimle vermiş iken
Gözlerimden döktüğün selde aradın Zeynep..



Sen hoş ol diye diye yaşamayı unuttum
Belki bir gün anlarsın diye gönlü avuttum
O delice sevdayı içimde saklı tuttum
Zahirime aldandın dilde aradın Zeynep..



Şanı yüce ol mevla rest getirsin işini
Dilerim mesut olur çok seversin eşini
Üzerinden çekince sevdamın ateşini
Neşe dolu maziyi külde aradın zeynep...



Başkasına yâr deyip yuvanı ördüğünde
Kıymetimi anlayıp, gerçeği gördüğünde
Pişmanlığın acısı bir ömür sürdüğünde
Mecnun oldun ölümü çölde aradın zeynep..