3
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
841
Okunma
Dönüp dolaşıp karşıma aldım hayalin,
Bir dilim yanık ekmek.
Üstünü sıyırıp tereyağını çalsam da,
Zedelenmiş dile tadın aynı.
Her seferinde yeni bildiğim aynı tatsa
Yuttu zamanı, seni ve beni.
Bense bir dilimlik seni yutamadım.
Takılıp boğazıma, konuştukça saçıldın masama.
Ben hala dikiş tutturamadım yaralarıma.
Uyku hali uyumsuzluğum,
Yorgunluğum şımarıklığının eseri.
Olgunluk, bilmem neyin nesi…
Belkide bundandır seni özlemek.
Hep bundandır sen diye koşup,
Hiç bilmediğim isimsizliğine ümitlenmek.
Ve sevgiyle yanıp, hezeyanla sönmek.
gUnE
Cevap Yaz