GÜZELİM
            Yusuf Yılmaz

Heyecanımı  bağışla
İçimde uyuyan  güzel.
Ben doğduğum gün
Ev kurmuşsun
Ciğerimin en nadide köşesine.
Odur budur  hiç gitmedin bir yere.
Beni bırakmadın.
Darda kaldığım günlerde
Bana yardım ettin.
Sevinçlerime ortak oldun.
Bayramlarda herkes
Sevdikleriyle beraber  olurken
Sen benimleydin.
İçimde sessiz çığlıklarım
Gözyaşlarıma gizlenirken
Tuttun ellerimden.
Avuçlarımda sıcaklığın
Beni  nasıl avutmuştu.
Bir gün birine küsmüştüm
Üç gün sonra beni üzerine itmiş barıştırmıştın..
Yeni bir elbise almıştım.
Aynaya bakarken saçlarımı  taramıştın.
Yolda, vapurda, uçakta, uykumda...
Her yerde sen vardın
Babam yokken babam,
Annemle, karımla, çoluk çocuğumla,
Dostlarımla...
Ve dünya tatlısı torunlarımĺa
Beni kaynaştırdın.
Ruhumun derinliklerinden
En kalbi duygularımla
Seni selamlıyorum.
Hiç çiçek yapraksız olur mu?
Anlıyorum ki
Sen benim  soluğumsun.
Güzelim!