BU ŞİİRİN YORUMU, BİLİNÇLİ OLARAK VE BİR BİLMECE BULMACA YERİNE GEÇMESİ İÇİN OKUYUCUYA BIRAKILMIŞTIR. HERKES, KENDİ; BİLGİSİ, GÖRGÜSÜ VE ALTYAPISINA GÖRE, DEĞERLENDİRSİN…

O L, - Y O L!.. V E - K U L…

ŞİİR NO: 61 -- 30-11-2008

Yaratılmadan önce de O, hep vardı.. var kalacaktı,
Mâhlûk; HÂLİK’ini bilsin diye, KÂİNAT’ı yarattI.
Her şey’e, yer’e ve zamana; bir kanun, bir düzen koyup,
Varlıkları; ZIT’lar ve ÇİFT’ler olarak iç-içe kattı…

Kâinat yaratıldığında, ancak bir NOKTA kadardı,
İLMİ ve KEMÂLİ’yle; bu noktadan, EVREN’i çıkardı..
ÂLEM’leri, emrine sunduğu.. bir de İNSAN yarattı,
ZAT’ını arasın.. diye, onu çok uzağa fırlattı…

RAHMÂN-ı RAHİM ki, münezzeh’di. Yer, mekân ve zamanda,
Bir MÜMİN’in, gönlüne sığardı. Eğer, O’nu ararsa..
Şehadet getirip, bir de KUL’luğunun farkına varsa!..
RABB’i, FİRDEVS CENNETİ’ni bahşeder.. olur, O’ndan razı…

KUL’luk; ince, uzun, engebeli bir YOL’dur!.. YOL ALAN’a,
Defter, nasıl doldu?.. Ancak, ölünce varılır.. farkına.
İlim, hilim, sabır, şükür, zikir ve fikir.. girdabına,
Düşmeyene, kavuşur.. GÜL’ünün, şefâat ve rızası…

Mürsel uyandırır gafletten, bu söze kulak ver dinle,
Bu Dünya’da; ne yapar, ne edersen.. o, gider seninle;
Bir de, sahip olur isen; “eline, beline, diline,”
Nasip olur, her iki dünyanın keyfi ve saltantı!..
06-01-2008 * SAAT:04:30 Konak-İZMİR.
Mürsel Münevveroğlu ([email protected])