Mevsim Sonbahar,
Aylardan Ekim...
Salının,
Hüzün verici atmosferi,
Sarıp sarmalıyor beni...
Salına salına giriyor,
Bedenime....
Yorgunluğum son haddinde,
Koridor nöbetim vardı bu gün...
Sınıfta da çok yoruldum.
Yaş ta altmışa dayandı.
Tüm enerjimi harcadım,
Çocuklarıma bu gün...
Öğretmen olmanın,
O müthiş hazzı...
Öğretmenliğin,
Dayanılmaz hafifliği...
Unutturuyor,
Tüm yorgunluğumu.
Canım sıkkın biraz da...
Uzun bir süredir,
Aklım ile kalbim kavgalı...
Nedense bu gün,
İkisi de uzlaşmalı...
Dürüstlük, sözünün eri olma,
Verilen bir sözü tutma,
Yalansız, riyasız,
Yağsız, yalakasız bir yaşam...
Unutulmuş tüm o güzellikler.
Sünger çekilmiş üstüne,
Tüm o güzel değerlerin...
Artık insanlarda,
Müthiş bir bencillik,
Yüksek bir ,
Ego patlaması var...
Atalarımız,
Bir kez daha,
Bu sözleri söylemekle,
Yerden göğe kadar,
Haklılar...
“İnsanoğlu,
Çiğ süt emmiştir.”