Dikmen Keklik Pınarında geçti bizim de çocukluğumuz.
İlker, Öveçler, Akpınar, Ayrancı, Balgat, Karapınar, Oran, Sokullu Mehmet Paşa en çok takıldığımız yerler.

Keklik Pınarı 9. km.deki yüksek binalarda 17-20 yaşlarında iken az amelelik etmedim. Belki bu şiir yazılırken siz de bizim amelelik yaptığımız yerlerde dolaşıyor olabilirsiniz üstat bilinmez.

Esen kalın.

Amele Olarak Bir Günüm

Memiş kalfa
'Biraz acele et' diye seslendi bu sabah
Gençlik bu ya
Ne de koştum
Bir beşona saplı koca çivi
Lastik pabucumdan
Ayağımın tabanına
Hart diye saplandı
Koşup çıkardı Cafer sağ olsun
Sıktım dişimi
Hiç kan çıkmadı
Bu kez çivinin battığı yerden
Kan çıksın diye
Vurdukça vurdular
Ayağımı morarttılar
Sonunda nazlana nazlana
Çıktı da biraz kanım
Beni rahat bıraktılar

Yine öğlen oldu
Memiş kalfa taze fasulye
Haydar dayı patlıcan
Cafer patates yemeği
Başkası daha başka şeyler
Ama herkes sebze yemeği getirmişti
Hepsini bir tepsiye boşalttık
Adına türlü dedik
Her günkü gibi
Birer somunu bana bana afiyetle yedik
Yine yemeklerden biri kokuyor olsa da
Arada kaynadı gitti
Ne yapsın Cafer
Evinde buzdolabı yoktu ki

Öğleden sonra sürpriz yoktu
Kamyon dolusu çimento bizi bekliyordu
Hiçbirimizde kalmadı derman
Geçmiyordu dakikalar
Bugün daha bir inat ediyordu zaman
Saat beş oldu mu diye
Arada saate baksak da
Hep dürüstçe çalışıyorduk
Asla kaytarmıyorduk
Helalinden kazanıyorduk

Yorgundu suratlarımız
Terliydi vücutlarımız
Kirliydi üstümüz başımız
Kokuyordu her yanımız
Yine de umut doluydu
Hayata bakışlarımız

Keşke bir de mesaiden sonra
Keklik Pınarı'nda otobüsten inip
Ahrazın bağından Radar altına kadar
Her gün tırmanmam gerekmeseydi

6 Temmuz 1987

Güzel Ülkemin Başkenti tabii ki bizim şanımız şerefimiz Ankara, Ondan yardım ister de her bahtı kara, bazen seninki benden kara, karayolu, kara tren vesaire.. Ankara'da tabi yüksek Daire... Çok gitmişliğim vardır Ankara'ya lâkin gelmişliğim daha çok! Çünkü İstanbul'a gelişini severim Ankara'nın.. Çevreyolu yapılınca Ankara'ya uğramadan Adana levhasını takip etmek çok büyük keyif idi yine de öyledir de biraz yeni çokkatlılar otobanın sağına soluna dolmuşlardı bu yazın geçerken yine gördüm! Çok şükür transit olarak İstanbul'a geldim.. Ankara'yı unutur muyum hiç; orası başarılı ve uyanık olursa Türkiye, hatta dünya rahat eder. Dualarım Ankara'ya.. Âmin.

Tebrik ederim Üstadım. Kalemine yüreğine sağlık,
Saygılarımla.

Ankara'da babamın yedek subaylığına denk geldiği için hasbelkader doğmuşum Kızılay semtinde olsak da yine de doğumum anne memleketinde olmuş sonrasında gelsek de bebek olduğum için Ankara'yı hiç bilmiyordum Sonra 2009'da oğlumun sınavları için gittiğimde gördüm Ankara'yı merak ettiğim her yerini gezdim. Denizi olmasa da doğal güzellikleri olan güzel ve bakımlı bir şehirdi. Şiiriniz sayesinde o günlere geri döndüm yeniden. Bu güzel şiirinize ve yad etmeme vesile olan yürek sesinize Gönülden tebrikler. Sonsuz saygılar...