Tarifsizmiş
Her yerdeymiş
Yokluğun yokluktaki şekilleri bunlar
Güyalardaki
En iyi eseri,
İnsanoğlu
Eserinin t/esiri
Bir nevi
Kuluçkaya
Yatmış gibi çaresizlik
Arar iken teselide umut,
Özlemleri diz boyu
Asılmıslar hayallere sanki
Bir ipe misali,
Kurşun sıksan
Ne fayda,
Düşen
Yapraklar/a çoktan nafile,
Ne fark eder
Farkına
Varsakta varmasakta
Değişen bir şey
Yok,
Belkilerde
Hep bir beklenti,
Ya tutarsa,
Ya tutmazsa
Düşünmek bile aforoza sebeb,
Gerekçesine bile gerek
Yok
Kaybolmuşluğun çerçevesinde,
Ne ara
Ne de bul
Bir fantazinin
Kelepçelenmiş hali
Meçhuliyet diyarlarında,
Ben ettim
Sen etme der gibi
Niyazların teslimiyatı,
Amma velakin
Kuş uçmaz derman geçmez dünyası
Belki yalnızlığın
Bir kurtuluşunu,
Görünüşte
O
Gerçekte ise
Karanlığın bence en dip noktası...

Berlin, 05.11.2021

Talat Özgen