Eşkin

iki dünya arası değil mi
bir acelesi yok yarının
yarın nasıl olsa yarın gelecek
içinde çıkamadığın bu günün
güneşin doğuşuna sevdalandığın kadar
gecenin ayından mehtap düşer
düşerde aklına bir sevgili düşer
ay vurmuş yüzü vurur yüzüne
saçı tel tel yıldızlaşır

uzandığın toprak yeşillenir
yeşilinde renk renk güller açılır
mis kokar avuçlarındaki el
akar mavisi denize ulaşır
deniz ki akar gök mavisine ulaşır
ulaştığı kızıl ufukta sevda
bir ateş gibi yanar alev alev
sarı kırmızı yeşil mavileştikçe
sevişir

sevda zamanın tamamını kaplar
aşksa zamanın esir alındığı andır
bütün hazinlerin üstünde yatar
altın gümüş inci mercan kehribar
gün gece anlamını yitirince bahar
bilsen yaşamayana ne kadar ar
hesaba getirme gün hafta ay yıl
ve hatta bütün insanlık bütün çağlar
küm saati ölçüme dar

sevda olunca insan, insan
yüzün nazı dilin hazzı cennet sevgili
ateşte yaka yaka dillendirir ahrazı
konuşmaya başladığın ilk kelime
göçerken olur ağzın son avazı
bakışında uçurur bütün kuşları
Rüzgara mirastır yaşamak
tohumunu eker toprağa
hep gül gülistan


Coşkûnî - Ankara - Kasım 2021