İnce belli bir bardak çay doldurdum kendime
Sen yoksun yanımda yine dert kattım derdime
Hiçbir şeyim tam olmasa da sen tek ol yeter bu ömrüme
Bir dilim ekmek, birkaç tek zeytin olsa da yeter
Ama sensizliğin en küçük zerresi bile zül bu gönlüme

Sanırdım atmaz bu kal kalp bir daha yeniden
Yerinden söküp atsam da mührün kaldı ne çare
Sarmışsın, sahip olmuşsun her zerreme
Kurşun sıksalar bir damla kan damlamaz amma
Tek kelimen yeter dar ağacına mahkum etmeye

Saçlarına dolanmış bir sevda nağmesinin
Ezgilerini sedana sar fısılda kulağıma şarkımızı
Soldurma çiçeklerle dolu dallarımızı
Bakmaya doyamadığın bir orman olur

Düşürme dillerden dillere aşk masallarımızı
Bırak çocuklarımız bilsin sadece aşk dolu birlikte geçen yıllarımızı
Karlarda yağsa, yapraklarda dökse, fırtınalarda çıksa yollarımıza
Ben hiç kış göstermem sana hep baharım, yazım