Engin yaylalarda, bazen ovada
Özgürce koşuyor, yılkı atları
Yeleler savrulur, yelle havada
Nasıl da coşuyor, yılkı atları

Onları seyire, insan dalınca
Onu sahiplenen, kişi salınca
Esareti bitip, özgür kalınca
Belleri aşıyor, yılkı atları

Yılkılar bir birin, arayıp bulur
Özgür kaldığını, onlar da bilir
O şen yaylalar da, meskeni olur
Dağlarda yaşıyor, yılkı atları

Zor olsa da yaşam, tipide karda
Dizilir koşarken, hepsi art arda
Sığınak bulurlar onlar her yerde
Sanmayın üşüyor, yılkı atları

Yılkı oldu çünkü, mutlu bir anla
Allah’ın bir lütfu, akıl izanla
Geniş bir aile, olur zamanla
Çoğalıp taşıyor, yılkı atları

Sevdikleri mevsim, yaz ile bahar
Yabanlaşınca da, her şeyi yıkar
Onlarında ne çok, düşmanları var
Çok engel aşıyor, yılkı atları

Lüzumsuz diyor ki, beyazı, doru
Düşmandan, soğuktan onları koru
Türk’ün tarihinde başkadır yeri
Bazen de şaşıyor, yılkı atları

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ