geçerken yanından
hüzünlü bakan
ban’a takıldı gözlerim
duvardaki aynadan
dedim ki hayrola
neden hüzün var bakışlarında?
dedi ki yaşlanıyoruz
farkında değil misin hala?
uzattım başımı
değdirdim burnumu burnuna
hadi bakalım dedim
nerden anladın
sakince
anlatmaya başla
bak dedi iki kaşının arasına
o çizgi var mıydı orda?
hep öfkeli gibi görünüyoruz
dışardan bakana
elbette öfkeliyim dedim hayata
düşünecek öyle çok şey
yarattı ki aklıma
cevap vermicem diyip
bir yığın soru fırlattı kafama
ama bak bulmuşuz ki cevapları
o çizgi oluşmuş orada
düşünce çizgisi derler onun adına
olması lazım insan olup
hayatın farkında olanda
baktın mı hiç dedi
gözlerinin kenarlarına
bir yığın oluk oluşmuş oralarda
e sen de alemsin valla
sevgi, mutluluk, kahkaha var
o olukların arasında
gülüş çizgisi derler onların adına
olması lazım kendi ile barışık
hayatı gerçekten yaşayan
her insan da
bu saçma sapan şeyleri
takma dedim kafana
yüreğinde var mı kırışık
sen onu anlat bana
bak bir hayat var dışarda
ve
biz içindeyiz
yaşıyoruz hala
şükredip yaradanına
keyfini çıkartmaya baksana
dedi ki haklısın
ne kadar kızsan da bana
hadi yürü gidelim
hayatı yaşamaya
ha dedim şöyle
aklını başına topla
bakmayı bırak suratına
gerçek yaşın
dışında değil
yüreğinin İçinde
bunu sakın unutma

Eser Aslanlı
izmir