Ben sen giderken
ağlamasını da bilirim
En az gulmek kadar
Her sahte gülüşlerin ardından
Bir yeni sabaha merhaba demesinide bilirim

Kör zifiri karanlıga inat körkütük
sarhoş olana kadar,,,,
İçmesini de bilirim kendimden ğeçmesinide


Şu an bak sonbahar 
Nisan yağmurlarında 
kaldı aklım
Onların da ağladığını gördüm 
Sırılsıklam 
Kaderin aldatmaca egrisi kadar ağlamasını gülmesinide bilirim

Bir Ankarayı bilirim terk edipte gittiginde
bir de Avusturalya"yı "yı bilirim nefes aldığın kadar
Bir seni bilirim bir de beni üzüntülerimiz kadar
Aglamadan sızlamadan gitmek yakışmazdı sana aslanım

Sevmesini de bilirim
silmesinide en az bir silginin yanlışları sildigi kadar ,,,,

Arkadaş olalım yada dost olarak kalalım dediginide bilirim
Eyvah içi geçmiş boş yalanlar

Kuşların baharı sevmesini 
herkes gibi nefes alıp vermesinide bilirim

Bir yalnızlığımı bilirim
bir de kimsesizligimi
Sihirli aynaların bütün suratları
ne kadar güzel gösterip
aldattığınıda bilirim
Gölgelerin  kasvetini sessizligini bilirim


Bir şehir bilirim Ankara biriktirim heybemde 
gelmişi geçmişleri

Bu  dunyada bir kıtayı bilirim
seni benden alan
karalarım haritasını
yazarım çizerim okurum 
bulundugun yerin adresini
yasadıgın imgesi Avusturalya


Bir  kartal gibi uçtun gittin
Varamadım senin yanına
kanatlarını kıramadım
uçmayasın terki diyar etmeyesin diye
Yetişemedim sana
elimi omuzlarına koyamadım gitme diyemedim


Bir gidişini göremedim
  çehreni çözemedim
Bir de sana şöyle doyasıya sarılamadım
Sen giderken düşüncelerimi zorladım
Gözyaşlarımı ardı ardına yeniledim sıraladım

Sen çok uzaklarda iken
ben yine hep aynı Şeyleri yaptım seni her gece aglayarak sayıkladım sayıkladım

Yeni giysiler ve beyaz elbiseler hiç  giymedim 
Düşlerimi çıkarmadım üzerimden
Ve yine en sevdigimiz şarkımızdan vazgeçmedim
Bu gidişinin arkasına bir bardak soguk su içtim içim sogusun 
Gitti artık o geri dönmez diye


Kalbime gömdüm senin cesedini
Ankara da yoksun diye
Mezarını aradım bir tane gul bırakayımda
Ruhun şad olsun duysun diye
Bir Ankarayı öldürdüm
bir de seni yüreğimde öldürdüm
Hayat denen bu girdabın içinde

Sen gittin diye en sevdigim gözlüğümü kırdım
Sen o gözlügümü çok severdin bilirim,,,
Hayata küstüm
bir daha barışmamak üzere

Kuzey Yıldızlarını saydım
baktım baktım
Kendime yeni bir sevgili aradım
Bulamadım

Kaybettin  bütün  sevgimi
Ben Kaybettigim de ağlamasını da bildim
Sen de bil diye

Ve gördüm
ne seni gördüm nede gidişini
Bir Ankara yıkıldı üzerime
Bir de sensizligin ayrılığı
be sevgili ,,




SEVİLAY ALPASLAN