Dedim deli gönül, ne benle derdin
Dedi bu bende ki, gül yarasıdır
Dedim sen acıdan, başka ne verdin
Dedi beni yıkan dil yarasıdır

Dedim eksik olmaz, yüce dağda kar
Dedi benim için, mevsim sonbahar
Dedim yüreğimde, yanan ateş var
Dedi o gördüğün, kül yarasıdır

Dedim bak ağlıyor, bu koca şehir
Dedi ziyareti, etmeyin tehir
Dedim yanağıma, akan bir nehir
Dedi gözden inen, sel yarasıdır

Dedim bu türküler, hoşuma gider
Dedi sevmesez isen, el âlem ne der
Dedim mızrap vurur, saz eşlik eder
Dedi o nağmeler, tel yarasıdır

Dedim ben ağyara, heber ilettim
Dedi iyilikte, herkese yettim
Dedim güvenmişim, halim arz ettim
Dedidosttan gelen Hâl yarasıdır

Dedim deli gönül, hayale daldı
Dedi yaşanandan, bir ibret aldı
Dedim uzanınca, elimde kaldı
Dedi o kurumuş, dal yarasıdır

Dedim iyi bilsin bil cümle âlem
Dedi akar durur, gönül şelalem
Dedim en sonunda, velhasıl kelam
Dedi kalpte azan, kul yarasıdır

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ