Keşke bir kez olsun yanıma gelsen,
Akan gözyaşımı elinle silsen.
Gönlümdeki yangınları bir bilsen …
Aşk yetim kaldı bir inat uğruna.

Ne vardı da neyi paylaşamadık?
Eller anlaştı biz anlaşamadık.
Kalabalık içinde yalnız kaldık,
Aşk öksüz kaldı bir inat uğruna.

Kalbim harap, o kadarına yorgun,
Bütün çiçeklerin renkleri solgun.
Kimseden yemedim böylesi vurgun …
Aşk yetim kaldı bir inat uğruna.

Ne takatim kaldı, ne de mecalim,
Ne kuracak düşüm var, ne hayalim.
İşte böyledir dost, acı ahvalim …
Aşk öksüz kaldı bir inat uğruna.

Hasretiyle için için yanarım,
Bir derviş misali aşkı ararım.
Bütün şiirlerde onu anarım,
Aşk yetim kaldı bir inat uğruna.

Yadın silinmez çarpan bu yürekte,
El ele tutuşup yürümesek te.
Duam seninle, hiç görüşmesek te,
Aşk öksüz kaldı bir inat uğruna.

Şu gönlüm çığlık çığlık feryat figan
Aklımı başımdan aldı bu sevdan.
Aç bak kalbimi, hep sen varsın inan,
Aşk yetim kaldı bir inat uğruna.

Tüm herkes düştü gözümden gönlümden,
Sanki hüzünler damlıyor yüzümden.
Devası yok, çare gelmez elimden,
Aşk öksüz kaldı bir inat uğruna.

Silinir mi acep alın yazısı?
Geçer mi acaba gönül sızısı?
Sen olur mu acaba bir başkası?
Aşk yetim kaldı bir inat uğruna.

Ardıma bakmadan gitsem vedasız,
Kimseler duymadan sessiz sedasız …
Dostları sorarsan, hepsi vefasız,
Aşk yetim kaldı bir inat uğruna.


Hakkım geçtiyse, helal benden yana.
Tatmak imkansız aşkı kana kana.
Yüzüm şen şakrak gülümsüyor ama,
Yüreğim kan ağlıyor anlasana …
Aşk öksüz kaldı bir inat uğruna.


Orhan ŞENTÜRK