Yaşamda,şakası olmayan gerçekler vardır malum...Bunlardan biri de sevdadır...Kim dindirir acısını..kim avutur yaralı yüreği...Kim teselli edebilir ki feryatlarını...Hiçbirşey...hiç kimse...Oyun,vakit öldürmenin tanımıysa,aşk da asla oyuna gelemez...Çok nazlıdır çooook...aşkın oyun olmadığını,insana dair çok şeyler bilen asil yürekler,mert karakterler ve de,illa da,aşka emek vermesini ve de hazzın başında beklemesini bilenler bilir ancak...Acı,yara,hasret,geceler,hatıralar,hele de o yaşanmış kareler var ya,yaşanmış kareler...içimizi darmadağın eden...cihan savaşlarının gölgede kaldığı...hani bir şarkıda şöyle feryat eder dizeler"aşkımla oynama,kumar değildir/seviyorum deme,hüner değildir...Hüner ve asalet,aşkın kimliğini kavramak ve sevme sanatının diplomasını haketmektir...Aşkın oyun olmadığını anlamak var ya,anlamak...Bazı şeyler işte bunun için şakaya gelmez...
Tebriklerim,finalde,aşkın oyun olmadığını anlatsın,yaşatsın,tattırsın ve de,aşkın tüm tat ve renklerini bana göstersin o yürek, diyen ,hasretlere tercüman oluşlarınızdaki avazlara ve de,ila da illa,bir yudum sevgi diye çırpınan yüreklere sahiplenişlerinizdeki güzelliklere ve tasvirleredir...selamlarımla...