Öncelikle bu muhteşem hiciv şiirinizi gönülden kutluyorum efendim.
Çok beğendim.
Gelelim şahsi fikrime…
Elbette Fatma Alageyik Hanım’a katılmamak mümkün değil. Haklı olduğu yerler şüphesiz çok.
Mesela aşırı israf eden bir toplum haline gelmemiz gibi, çöpe giden onca ekmekler gibi, tüketim canavarı olmamız gibi, cebimizde binlerce liralık telefon taşımamız gibi vs….
Yıllarca sistem denilen görünmeyen canavar yeni nesli tüketim odaklı yetiştirmeye yönlendirdi.
İlkokuldan dersanelere yönlendirildik. Ve çocuklar çocukluğunu yaşayamadılar. Evi otel gibi kullandılar. Hal böyle olunca evlerde de yumuş buyurmaya kıyamadık. Sabahın köründe evden çıkıp karanlık çöktükten çok sonra eve dönebilen bir nesil.
Hal böyle olunca erken yaşta zanaata gönderemedik, her hangi bir meslek edinemediler tabi.
Devlaet Okullarında dahi o kadarçok istekler istendi ki ha bre alışverişe yönlendirildi çocuklar.
Okullarda tek tip kıyafet kalktı giyimyarışına düşüldü istemeden. Onun çocuğu şundan giyiyor benim neden yok?
Babalar ikinci iş derdine düştü. Anneler evlerde çocuk bakmaya başladılar. Tek dertleri çocuklar okusundu.
İşte o çocuklar büyüdüler, ellerinden test çözmekten başka bir iş gelmeyen birer genç yetişkin oldular.
Harcamaya da alışkınlar…
Oysa anne babalar ikinci el telefon kullandılar, çocuklarına yeni aldılar. Anne babalar kıyafet giymediler çocuklara giydirdiler.
Orta yaş yırtındı, genç yaş harcadı
Gelelim bir de madalyonun ön yüzüne…
Asgari ücret malum. Ev kiraları malum, benzin fiyatı, lpg fiyatı malum.
Maaşlara gelen zamlar malum, tüketim maddelerine gelen zamlar malum.
Zaman öyle bir zaman ki fakir fakirleştikçe zengin de malına mal, parasına para katmaktadır.
Türkiyenin %80’inin kazandığı kadarını öte taraftan %20’si kazanmaktadır
%20’nin kazancı %80’in kazancına eş değerdedir bence.
Demem o ki herkes kendi penceresinden baktıklarını görürler.
İyiye gitmediğimiz ortadadır. Bunu siyasi olarak bakmamak lazım bence. Toplumsal bakıyorum ben.
Ne aza kanaat eder olduk
Ne ayağımızı yorganımıza göre uzatır olduk
Ne iş beğenir olduk
Ne çalışanın emeğinin tam hakkını verir olduk
Ne de ticaret ahlakımız kaldı.
Köylüden bir liraya çıkan domatesi biz 9-10 liraya yedik. Alnı terleyip üreten bir lira kazandı. Alnı terleyip kazandığı parayı harcayarak domatesi alan da 9-10 lira harcadı. Aradaki uçurum fiyatı da emek sahibi olmayanlar kazandı.
Yani toplumca bozulduk vesselam…

Tabiki gerçek olan, lakin Aza kanaat etmeyen çoğuna hiç etmez, aşırı derecede İsraf var, kusura bakmasın kimse hem açım ekmek alamıyorum ama cebinde 15 , 20, TL lik telefon , ayağında bir buçuk 2 milyar ayakkabı , protestoya gidiyor açım açım açım ,, çöpler ekmek yığını, biraz gerçekleri konuşalım ustad, Burda kimseyi yargılamak değil, bizler birazda yorgana göre ayağımızı uzatsak , buna bende dahilim,
Eğri oturalım doğru konuşalım dimi üstad,
Saygılar muhabbetler..