Bunca yıl emek verip çalıştın
Her bir zorbalığa boyun büküp alıştın
Bazen iyiye, bazen de kötüye karıştın
Hayat seni de koçattı Mehmet Emmi.

Kimine çok verdin, sen aldın azı
Civcivin olsun derken kaptırdın kazı
Alnına yazılmış bir defa kara yazı
Silinmez deftere yazıldın Mehmet Emmi.

Kimse bilmez garip halinden
Düşsen tutan yoktur elinden.
Bir dertli Türkü dökülür dilinden
Kaval ile, saz ile söylenir Mehmet Emmi.

Köyden şehire göçeyim dersin
Söyle oralarda ne bulup yersin
Bir yanı Adana, bir ucu Mersin
Osmaniye den öteye gidemez Mehmet Emmi.

Yol bilmez iz bilmez şaşarsın
Bazen tok bazen aç yaşarsın
Gönlün zengin, dolar taşarsın.
Kârı kediye yükler Mehmet Emmi.


Olmadık işler geldi garip başına
Geçti ömrün geldin seksen yaşına
Arzuoğlu Mehmet yazılır mezar taşına
Birgün gülmeden gidecek Mehmet Emmi