İnsanlar ne zaman gülümseyecek
Sanat memleketimde ne zaman ışıldayacak
Dün bu günün hızına yetişemeyecek
O zaman silkinip de kendimize gelelim

Duman her yeri kaplıyor
Şeytanlar kötülüğü hesaplıyor
İnsan insana hançer saplıyor
Hangi kalp bu acıya dayanacak


Dört bir yanımızda papatyalar gözyaşı döküyor
İşte yine kötülük dünyaya hücum ediyor
İçimde ki buhranı artık yağmurlar bile anlatmıyor
Şu hal bilmez insanların kibrinden yoruldum


Dünyanın nimeti hepimize yeter
Toprağın gücü birgün doğruyu söyler
İyilik sadece cehennemi cennet eyler
Cömert davranmayan zenginden usandım


Giyim kuşama bakılıyor
İnsanlar araclara takılıyor
Şeytanlar akrep gibi kalbimize sokuluyor
Kız çocuklarını okutmayan cahillerden sıkıldım


Sularımızda kirlendi
İnsanlarımızda dağlar gibi kibirlendi
Eskiden yaşamak daha doğaldı
Tabiata zarar veren hoyratlardan tiksindim


Herkes kovboy olmuş da silahı yok
Her kötü söz kalbime saplanan bir ok
Sözde adam olan da ne çok
Siyasetten,sözde memleket sevenden bıktım


Doktorlar da birer birer istifa ediyor
Yarınlar bilmem nereye gidiyor
Artık yaşam sevincimde azalıyor
Dost görünen düşmana alışamadım

Her evde çocuklar ekmek bekliyor
Hayat pahalandı kalbimiz tekliyor
Hiç bir düş bize gelecek vaat etmiyor
Ezilen insanların hep yüreğine takıldım


Garibanımın yüreği kan kustukça gülemem
Şehitler tabuta kondukça dolduruşa gelemem
İçimde nice feryatlar var birini bile söyleyemem
Gencecik fidanlarımıza hayat sunamadık insanlığımdan utanırım






19 EKİM 2021
ERDEMLİ SAAT:13.30