Hayatımı söndüren zamanın eylülüydü
Yaşam hakkım muallak sanki bu bey ölüydü

Okuduğum okulda adım geçti olaya
Faili meçhul dendi başım girdi belaya

Dağ yolundan varınca köydeki can anama
Dedi asker arıyor oğul varma yanıma

Helalleşip çıkarken su dökünce ardımdan
Tanrıdan duacıyken niyazı bir yardımdan

Vatanı savunurken yerimden olup sürgün
Dedim hakkım gasptayken anlaşılırım bir gün

Mehter marşı söyleyip dağı dereyi aşıp
Yıkılmaz umutlarla ayağım başım taşıp

Odun yüklenen vagon istasyonda dururken
Kanun kaçağı idim gölgem bana vururken

Meydanı gözetleyip yokken tanıdık kimse
Odunca istif olup kamufle hayat pimse

Lokomotif çalıştı Malatya’ya yol alıp
Elveda dedim Bingöl canımı senden çalıp

Malatya’da inince olmuştum siyah zenci
İş katarı dumanı siyahlaştırır genci

Adana’ya varmaya otobüse binerek
Gazeteyi deldirip gizli bakıp sinerek

Artık kafam rahattır bir köyün çobanıydım
Düzenin kurbanıyken vatanda yabanıydım

Çukurova güneşi yakmıştı can tenimi
Aynaya bakıyorken derdim bu yüz benim mi?

Ağamdan izin alıp şehrin yoluna doğru
Anamı soracaktım hasret yakarken bağrı

Sosyete bir mekana varmak hasıl olunca
Karışık kebap dedim tez bir çorba dolunca

Garson masan bu dedi yemekte iki bayan
Sandım ki düş görmüşüm melekler olmaz ayan

Çorbam kondu önüme bismillah deyip içip
İkisi bakıp gülüp nazar alaya geçip

Birisi dedi fakir parası yoktur yiye
Edebinden susan er bunlara neler diye

Geldi karışık kebap birde sürahi ayran
Dediler nerelisin yiyişe olup hayran

Bir kanun kaçağıyken söylemezdim ilimi
Tanrıya inancımla perçinledim dilimi

Diğeri sordu neden cevapsız kaldı soru
Başka ildenim desem yalan inancın zoru
 
Dedim dünyanın hepsi inancımda ilimdir
Cüzdana tutsak olmam vicdan benim dilimdir

Sizler gibi benim de var iken yaşam hakkım
Yaralara merhemim yoktur kalplere çakım

Biri dedi dil bilmez sanki gelmiş Bükreş’ten
Yemekte kim konuşur öğrenciyim Türkeş’ten

Elhamdülillah deyip çağırınca garsonu
Dedi abi çay hazır tembihledim Dursun’u

Dedim al ücretini üstü bahşişin olsun
Çaya zaman kalmadı gönlüne neşe dolsun

Masadakiler dedi senin acelen nedir
Dedim dünya birine sedir birine kabir

Afiyet olsun deyip ayrılırken masadan
Biri dedi ey kaçkın acelense tasadan

Biri silah doğrultup sivil polismiş meğer
Kaçmaya fırsat buldum yoksa tutsaktım eğer

Can havliyle koşarken araçlar arasında
Çarpan taksi jantıyla kanlar diz yarasında

Dedim tanrıya şükür kefeni bugün yırtık
Köyde özgür çobanken şehre inemem artık

……..

Hak tecelli olunca Devlet baba affetti
Can ecelli olunca hep koruduk iffeti

M.Sıddık SOLMAZ