Blinçsizce gidiyordum
Sessizliğin içine, içine
Bir terslik var biliyordum
Bir endişe bir endişe

Bir parça tebesüm iyi gelecekti
Ama dudaklarım kilitliydi
Aklımı bakışla doldurdum
Tekdüze geçtim uyumsuzluğa
Gözden ırak
Tek bir canlı yok
Gergindim, titredim
Senmisin ey korku
Kimsin dedi
Ben misafir
Bana doğru gel
Nerdesin dedim ürpererek
Mantığım kaç dedi
Aklım bekle
Kuşkudan, kuşkulandım
Mantığımi dinledim
Koştum, koştum,
Ses daglarına doğru
Rüzgar kuzeydeydi güneş batıda
Birden yağmur boşaldı
Yaşlı bir agaç gördüm
Kovuğuna saklandım
Türlü kabuslarla uyandım
Güneş doğudaydı, gölge batıda
Yaşlı ağacın meyvasından yedim
Tecelliyi izledim
Işığa doğru gitmeyi hissettim
Sonun baslanğıcına vardım
Bir kıpırtı dolaştı
Yaşamın şekilsiz tanısımıydı
Bir sevinç coşkusumuydu
Durdum gönül hoşluğunda
Ve dedim ki kendime
Daha gitme, daha gime
Gurüp vaktidir
Dön dedim kendime.

Bir şarıltı duydum
Önce şaşırdım
Sonra uyandım
Musluk açıkmış meğer
Evi su bastığını çok geç anladım...