sabah uyandığımda
pencereden bakınca ilk gördüğüm şey
geceden çatıya düşen çiy damlalarının
kuru otlara akıttığı göz yaşlarıydı
yoğun anız kokusu karışırken toprak kokusuna
yönümü kuzeye döndüğüm an
yüzümden etrafıma dalga dalga yayıldı
kocaman bir gülümseme

serçe sürüleri oradan oraya uçuşarak
kimi toz banyosu yaparken
kimi şarkı söylüyordu sonsuz bir aşkla birbirine

hafif bir esinti ıslık çalarken
ahlat ağacının dallarında kalan son birkaç yaprağa
artık kuş akını da başlıyordu doğudan batıya

kocamış badem ağaçları kapanırken
kendi içlerine
bütün yaprakları kızılca kıyametteydi ve
ayazı çelikleşen günün ışıltıları
manzaraya yerleşmekle
konup kalkmak arası pür-telaş kararsızlık içindeydi

gökyüzünde beyaz bulut kümeleri yoğunlaşırken
güneş bir görünüp bir kayboluyordu ince tüller ardında
güz dönümü ise neşeli şarkılar söylüyordu
aklına esen her makamda


13 Ekim 2021-haticeak