Bu nasıl bi anaç duygu tohum şehvetinde topraklar gelir aklıma..

Rüzgara farkı zaten bilindik ve bulutlar eteğindeki taşları döker
Kim kırılgan aşka kiminin usturası keskince
Yinede yas ilan eder kalbe

küçük pencereli evler boyası silik hep siyah hep siyah pençeli
Nere dokunsa hüzne Beli eder kendini

Köşe taşları oturmuş hayatın geri kalan kısım ise
Yok birilerinin yüreğinde yeri

Talan edilmiş ışığa gittiğimi gören olsamda
Suç benim her gideni adamdan sayıyorum

Sabah olacak çok üşümüş koynundan
yine
Çıkacak acıya ait ellerim

Kader belli ki bu kadar gelmedim hiç kimsenin yamacına

Kuşluk vaktini kuşlara armağan edip, karanlık iki satır ilerimde

Giderim bak
Giderim...

Bir yeşil gözleri gözlerime müebbet yatiyor olmasına beni değil
bu şiirleri sevindiriyorum

Asılana yakılacak yürek var
İşte hazırlık uzun sürüyor
Korku gözünü sevip
Bekliyor onu....

13-10,2021
İst