~babalarının/annelerinin nazlı kızlarına

çeyrek bir ürkeklikle hayata tutunduğun bu günlerde
yanağında bilmezden gelmenin yalın cesareti
tecrübesizliğin tramvayı ikimiz için de gürültülüdür
ellerini uzatmaktan çekinmemelisin hayal evrenine
yerine oturan omuz çıkığı, daha az acı verir belki
onurlu olmaktan yüksünmemelisin
bilmelisin, iyilik de gül kokusu gibi istila edicidir
iltica edicidir sahicilikler bulutsu bir yüreğe

artık büyüyorsun , yaşınla orantılı uzaklaşıyorsun
öğütlerimden, bitki örtüm gibisin
nasıl bir şiir söylenir şöyle ellerinden
bir gül bahçesi , bir bahçe gülü
saçların lavanta koksun hep isterim ,
(baba olmanın zaafı sanırım)
üzülmek zaten kabullenişim,umut etmek gibi
ekmek gibi us bahçene evrensel kaygıları
kutsaldır kaygılarım, beni anlamalısın
iyilik de sahicilik gibi iltica edicidir
gül kokusunun istila ettiği kentlere

yarım kalan şiirlerin sevinçleri taç olsun saçlarına
ve bir yerlerde evrensel kaygıların çıkarsız kuyulandığı
bulutsu yürekli tüm kız çocuklarının saçlarına
yağmurun ıslaklığı gibi değil ağlamak ıslaklığı
dokunan bitki örtülerine, gül bahçelerine ve bahçedeki güllere
öğüdüm gibi içten olmayacaktır bilgiçlikleri başkalarının
zaafım diyebilirsin , kaygım , yaşlandıkça çocuklaşmam
hatırlatayım tekrar unutmaman gerekeni
gül kokusu da sahicilik gibi istila edicidir
iyiliğin iltica ettiği,sahici kentlerdeki bulutsu yürekleri

tamam sustum,sustuğu gibi babamın
susuşum, senin susmalarına istinad duvarı
bu öğüdü duyumsamalısın
gül kokusunun,sahiciliğin ve iyiliğin
gövdene iltica edişinin her yıldönümünde

Farzımuhal