Beyaz gemiyle yolculuk EĞER ÖLÜRSEN


GİRMEM;
Seninle el ele tutuştuğumuz hiçbir yere.
Oraları benim için yaşanmaz olur.
Sokaklar haramdır bana
Bir mahpus kadar bile volta atacak bir yer bulamam bu evrende kendime.
GİTTİĞİNE;
İnanmam asla! Göremeyince seni,
Yokluğunu gözlerimin dermansızlığına veririm.
BİLİRSİN;
Gözlerimi ıslatmadan süzülen yaşlara izin veremem.
Bildiklerimi, yaşadıklarımı inkar edemem.
Avucunun sıcaklığını hissetmeden karanlık geceyi Yoklayıp bulamazdım yolumu.
Göz kararı yaşamak bize göre değil. DERDİN
EĞER ÖLÜRSEN;
Dur durak düzen bilmem hayatla,
Başa çıkamam.
Yürek atmaz
Ayak gitmez
Ben çekilmez olurum.
EĞER ÖLÜRSEN;
Rahat vermem asla.
Sürekli içimden konuşup dururum seninle.
Uzakta olsan da birlikte atan iki kalbiz demiyor muydun?
Biri dursa diğeri de tekler.
Tekle yense yaşamak için eşinin hayata dönmesini bekler.
EĞER ÖLÜRSEN;
Sadece ölmüş olursun.
Cevabını alamadığım hep o soru.
Kaçamadığım cevap.
Yıkıp gittiğin hayat olur.
EĞER ÖLÜRSEN;
Bütün bunları yanına alıp götür nereye istersen oraya gidersin.
Keyif senin ya

YADA;
Bana son kez;
SENİNLE KAVGA ETMENİN BİLE NE KADAR GÜZEL OLDUĞUNU
ANLATMAM İÇİN BİR ŞANS DAHA VER.


Otuz yıllık eşin GÜLGÜN

Tuğrul Ahmet Pekel
06-01-2007- Cumartesi