Kucaklaşmış toprak, sarmış bedeni
Dalmış uyanamaz derin uykudan
Uğurlarız her gün, her bir gideni
Kalmamış emeli, göçmüş dünyadan

Ne kahır ne çile, çekti bilinmez
Meçhule giden yol, giden gelemez
Hor gelir herkese, ölüm sevilmez
O da herkes gibi, geçmiş malından

Kırılmış dalından, düşmüş yaprağı
Eğlenmiş dünyada, sanmış durağı
Yakın eder Mevla’m, kul’a uzağı
Uzak yakın olmuş, göçmüş yurdundan

Ocaklardan uzak, yok yemek aşı
Başına yazmışlar, bir hece taşı
Dünyada kalmamış, uğraş, telaşı
İstese gelemez, geçmiş dünyadan

Sırra kadem basmış, vermiyor haber
Aslolan sır budur, yazılan kader
Yüreklerde acı, gönlünde keder
Muradın almadan, göçmüş dünyadan

Ses vermez yiğitler, yatar yurdunda
Kazılmış künyesi, hece taşında
Her gelenle geçen, okur başında
Bi haber dünyadan, geçmiş varından

Emreylemiş Mevla’m, gökler dürülmüş
Mahşer günü saf saf, canlar yürümüş
Kul Seyyah hesabın, tez den görülmüş
Tüm canlar telaşta, kalkmış mezardan..

Tahsin Şahin (Kul Seyyah)

Ölüm hakikattir kaçışı olmaz
Bitmemiş nefesin vadesi dolmaz
Geride bırakır mülküde kalmaz
Bir top kefen ile göçmüş dünyadan.
—————————-Hatice Olkuner üstademe en kalbi şükran duygularımla.